Skarby sztuki. Muzeum Narodowe w Warszawie

Siedmiotomowa seria Skarby polskich muzeów prezentuje arcydzieła sztuki w polskich muzeach narodowych. Każdy tom zawierał będzie około 250-300 najcenniejszych obiektów (malarstwa, rzeźby, rzemiosła artystycznego) opatrzonych krótkimi komentarzami pracowników naukowych placówek, których prezentowane są zbiory.

W albumie przedstawiamy – obok dzieł malarstwa, rzeźby, rysunku i grafiki – arcydzieła polskiego wzornictwa i fotografii. Chcemy przypomnieć odbiorcom, jak szeroki jest zakres zbiorów naszego muzeum i jak wiele jeszcze skarbów pozostaje nierozpoznanych i niedocenionych. Już w trakcie opracowywania niniejszego wyboru muzeum zyskało, a raczej odzyskało kilka dzieł utraconych w czasie ostatniej wojny, udało nam się również nabyć arcyinteresujący Portret Konstantego Laszczki malowany przez Józefa Mehoffera, który można bez wahania wpisać na listę skarbów.

W sto pięćdziesiąty rok swego istnienia Muzeum Narodowe w Warszawie weszło jako wielodziałowa, sięgająca różnych zakresów historycznych oraz geograficznych instytucja gromadząca, przechowująca i udostępniająca dorobek artystyczny pokoleń od starożytności po współczesność. Wielkie zbiory malarstwa, rysunku, grafiki, rzeźby i rzemiosła artystycznego polskiego i europejskiego, wyjątkowa kolekcja późnośredniowiecznej sztuki kościelnej, zbiory sztuki starożytnej i wybitne w światowej skali zabytki z nubijskiej katedry Faras, ciągle niedoceniony zbiór gabinetu monet i medali oraz kolekcja sztuki Dalekiego Wschodu, to tylko zasadnicze zespoły zabytków w muzeum.