Nikt

Złączeni tym samym losem, podobni do siebie. Bez ojca i z matką, której nie starczało sił i ducha dla siebie samej… Bękarty, kundle, chłopcy i dziewczęta z rosyjskiej rządówki… To książka o krzywdzie i cierpieniu, na jakie skazują swoje dzieci nieodpowiedzialni dorośli.

Nikt to powieść o tragicznym losie wychowanka rosyjskiego domu dziecka, który schodzi na złą drogę, gdyż zainteresowanie sobą, którego pragnie i gorliwie szuka, znajduje tylko w środowisku przestępczym. Tytułowy Nikołaj Toporow, Kola, tego imienia nikt w sierocińcu nie używa (w domu dziecka wszystkie dzieci były bezimienne), jest znany pod pseudonimem Toporek.

Porzucony w niemowlęctwie przez matkę, jako wychowanek sierocińca ma niewielkie szanse na normalne życie. Zamknięty w sobie, skryty i milczący, ale w głębi duszy wrażliwy, obserwuje uważnie otaczającą go rzeczywistość. Dostosowuje się do wymogów życia w sierocińcu, które uczy bezwzględności w walce o siebie, doraźności w przyjaźni i koleżeństwie, braku poczucia czasu i porządkowania wszystkiego na komendę. Jedyne ciepło, jakiego tam doświadcza Kola, to dodatkowa porcja zupy podarowana przez Daszę, kucharkę okradającą dzieci z jedzenia. Dorastający Kola, trafiając do szkoły z internatem, szybko pojął, że jako chłopiec z sierocińca nie jest atrakcyjnym kolegą dla swoich rówieśników, bo kontakty z nim nie przynoszą nikomu żadnego pożytku.

Jego losem przejmuje się tylko Walentin, weteran z Afganistanu i Czeczenii, zresztą także wychowanek sierocińca - przywódca grupy przestępczej wymuszającej haracze. Nadaje mu przydomek Nik – T, Nikołaj Toporow, Nikt.

Uczy nie tylko przestępczego procederu, ale życia i funkcjonowania w świecie, pomaga w poszukiwaniach matki. Kola spotyka miłość i akceptację. Jest jednak jakby z urodzenia skazany na porażkę, bo światek przestępczy nie daruje błędów.